Ken je die innerlijke stem die je constant vertelt wat je wel of niet moet doen om in de samenleving te passen? Dit is het meeslepende element dat het personage in de nieuwe roman Wormmaan van de Nederlandse schrijver Mariken Heitman (1983) voortdurend bezighoudt. Wormmaan wordt beschreven als een surrealistische zoektocht naar oorsprong, identiteit en betekenis. En net als in het sprookje met de prinses: door een erwt.

We volgen Elke, die na tegenslag op haar werk besluit naar een Waddeneiland af te reizen. Maar ze heeft een vergeten erwtenras bij zich en ze is van plan om die terug te kweken naar zijn wilde oorsprong. Ze realiseert zich dat ze gewassen vormt zoals de maatschappij haar wil vormen. Behalve Elke ontmoeten we ook Ra, een eenling op drift in een ver verleden die op zoek is naar aansluiting bij een groepje mensen die later de eerste boeren worden.

Mariken groeide op tussen de Veluwe en de IJssel. Toen haar onlangs werd gevraagd met welk boek ze de diepste verbondenheid heeft (ze debuteerde in 2019 met De Wateraap), antwoordde ze dat het dit boek was: “Dat laatste zit nog echt in mijn vezels.” Met Wormmaan won ze dit jaar de Libris Literatuurprijs.