2023-10-28

Dario Goldbach - 1 - Proloog

Ik ben schrijver. Dat durf ik nu te zeggen. Terwijl ik vijf jaar zat te klooien aan Vier Weekenden, mijn novelle, durfde ik dat niet. Toen het via PIP de eerste uitgave ter wereld werd met een dranksponsor, Jägermeister, durfde ik dat niet. Toen de gelimiteerde uitgave binnen de kortste keren uitverkocht, durfde ik dat niet. Toen ik een contract tekende bij De Arbeiderspers voor een debuut, durfde ik dat niet. Toen ik na veel twijfelen mijn baan bij The Crave Festival opzegde om de kille diepte van het schrijverschap in te springen, durfde ik dat niet. Toen mijn debuut, De Man die Alles Had, een herdruk en een herdruk en een herdruk kreeg, durfde ik dat niet. Maar toen ik, als de correcte linkse jongen die ik ben, nietsvermoedend mijn wekelijkse Groene Amsterdammer uit mijn postbus plukte, en ik de speciale Crossing Border bijlage vond, gingen mijn nekharen overeind staan. Het zal toch niet?

2023-11-04

Alara Adilow - 3 - Kern

Ik las dat als je een traumatische herinnering hebt en deze niet in taal kunt omzetten, dat het zich dan op een fysieke manier uit. Om pijn en een nare herinnering om te zetten in taal, helpt om ermee om te gaan. Verder doet een trauma ook iets anders, namelijk het creëert stilte, doordat een herinnering of misdaad uit het geheugen wordt gehaald om de zelf te beschermen, verdwijnt het onrecht. In bredere context denk ik dat ik de stilte zie als iets dat literatuur altijd wil ontmaskeren, wil openbreken. Waar die stilte zich ook bevindt. Want literatuur gelooft ook in het geven aan taal, aan datgene waar geen taal aan gegeven kan worden. Los van het schrijverschap, ervaar ik Crossing Border als een entiteit die meewerkt om verzet te bieden tegen stilte, om te laten zien dat de stilte nooit leeg is.

2023-11-03

Dario Goldbach - 2 - Ongeloof

Soms maak je iets mee dat opeens ongeloofwaardig lijkt wanneer je het opschrijft. Best vaak eigenlijk. Misschien betekent dat vooral dat de wereld gek geworden is. Niks misschien. De wereld is gek. Ik werd wakker met een lichte kater en een afspraak bij de sportschool. De vorige nacht bezocht ik een panel op het Lange Voorhout met vijf Russen. Een cardioloog, een paleogeograaf, een slavist, een orthodoxe priester en een ex-gedetineerde. Ken je die mop? Ongelofelijk.

2023-10-28

2023-11-05

2023-10-28

Safae el Khannoussi - 1 - Proloog over zwijgen

1| Vanuit mijn studio aan de rue al Khalil in Rabat ben ik de hele dag in Amsterdam. Er zijn mails, er zijn gesprekken, er zijn momenten waarop ik verstrooid naar objecten zoek die het ene moment nog ergens liggen, het andere niet meer – en de koffie is telkens op. Pas ’s avonds laat wanneer er geen bericht meer is om te beantwoorden, besluit ik een wandeling over Boulevard Mohamed V te maken. Op dit tijdstip lijkt het in dit deel van de stad alsof je je in de gangen van een verlaten residentie bevindt. De vrouw die altijd al haar hebben en houden bij zich lijkt te hebben en die iedere avond op haar gebruikelijke plekje naast de eettent zit, vraagt hoe het gaat, ik kaats de vraag terug en ik realiseer me dat ik al een paar uur mijn stem niet heb gebruikt.

2023-11-03

Alara Adilow - 2

Dus ja, ik was zo van, ik ga niet drinken, echt niet drinken, omdat ik het zo druk had. Maar nu word ik wakker, gelukkig met een kleine lichte kater, maar toch. In ieder geval ben ik wel trots dat ik het tot gisterenavond 10 uur heb volgehouden zonder bier. Nu heb ik een koffie en een sigaret nodig. Wat kan ik over de openingsavond van het festival zeggen? Ewa, ja, je had erbij moeten zijn. Ik arriveerde door de storm passerend, ahhhhh, Crossing Borders mij, aanlegplaats, of is Crossing Border nu juist de echte storm. Een storm op een goede manier, de ontwrichte, de waker, een geschept door kritische stemmen die bij elkaar komen en spreken?

2023-11-05

Safae el Khannoussi - 4 - Een deur

Gisteren liet Jan mij zijn straat in Poznań zien, toen ik vroeg waar Poznań lag, zei hij, tussen Warschau en Berlijn. Op de Google maps kaart heb ik nu in heel Polen één vlaggetje staan, namelijk bij het huis van Jan, het huis met de grote, bruine deur in de straat die me deed denken aan Berlijn: een palimpsest van beton. Maar toen ik dat zei, keek hij bedenkelijk. Mijn deur is ook groot en bruin en bevindt zich aan de rue al Khalil, waar de stem van de parkeerwacht me iedere ochtend met oorverdovende instructies wekt, op de achtergrond het onophoudelijke gezoem van het verkeer. Rue al Khalil ligt ingesloten tussen twee grote wegen, Boulevard Mohamed V en avenue Moulay Hassan.

2023-11-04

Safae el Khannoussi - 3 - ( )

Vannacht zat ik weer in de kluwen van mijn dromen verstrengeld (het witte eenpersoonsbed is zo smal dat ik me klein moet maken om er niet vanaf te donderen, en toch heb ik, tegen mijn gewoonte in, aan één stuk door geslapen, wat betekent dat ik me uit de ene droom in de andere heb geworsteld. Dit is wat ik me nog kan herinneren: aan de rand van een stad die ik nooit eerder heb bezocht, gelegen op de kruin van een droge heuvel met lemen huisjes en, hoewel nog bewoond, zo uitgestorven dat haar inwoners in een mysterieuze slaap leken te zijn verzonken – aan de rand van die stad bevond zich een fort, een mysterieus bouwsel van onbekende afmetingen, dat niet de hoogte in was gebouwd, maar tientallen meters de grond in.

2023-11-04

2023-11-04

Hallo. Als u dit leest dan ben ik naar de after gegaan. Er is mij zojuist verteld dat de after tot 04:00 doorgaat in koffieshop de Cremers. Blowde ik nog maar. Dan viel ik zo in slaap. Dan had ik alleen een zak chips nodig. Ik ga mijn deadline halen. Het probleem is dat het nu bijna zeven is, en mijn tijd in de Cremers ondertussen voelt als verwaarloosbaar. Alara en ik. We hebben Crossing Border een beetje uitgespeeld. We hadden iemand ontmoet uit Kansas. Of Texas. Of een andere staat. Weet ik veel.

2023-11-04

Yara Rodrigues Fowler - 3 - We geloven in de overwinning

2023-11-03

Safae el Khannoussi - 2 - Woorden

Op een bank gezeten, in de kelder van het theater, vertel ik aan een voor mij onzichtbaar publiek over Oroppa. Ik doe mijn best om de roman waar ik vier jaar lang aan heb gewerkt samen te vatten, de woorden ontglippen me. Ik merk dat ik erom moet lachen. Terwijl ik praat, denk ik aan de totale chaos waarin het is ontstaan: ik heb er in drie verschillende landen aan gewerkt, op vijf verschillende adressen, ben in het proces hoofdstukken kwijtgeraakt, en hier en daar raakten personages zoek. In een van de huizen achtergelaten of ontraceerbaar opgeslagen. Ik heb het schrijven vol moeten houden met twee banen ernaast. Maar ‘volhouden’ is misschien niet het juiste woord.

2023-10-28

Alara Adilow - 1 - Proloog

Een van de meest bekende persoonlijkheden onder de Somaliërs is Magool: de onvergelijkbare Nachtegaal van de Somalische Muziek, ook wel bekend als Bashir Goth. Halimo Magool (geboren op 2 mei 1948 - 19 maart 2004) stond bekend als een zeer gewaardeerde zangeres binnen de Somalische gemeenschap en werd vaak aangeduid als de Koningin van de Stem. Haar nummers, die vaak een patriottische, ronde, adviserende, bemoedigende en vriendelijke boodschap overbrachten, bezorgden haar de eretitel "Koningin van de Somalische muziek". Bovendien had Magool een bijnaam die werd toegekend vanwege haar uitzonderlijke talent en goede manieren; zij werd liefkozend "Mooie Magool" genoemd. Ze had de unieke capaciteit om hele albums aan materiaal in slechts enkele uren uit het hoofd te leren. Haar diepe, emotionele stem leverde haar uiteindelijk de koosnaam "Hooyadii Fanka" op, oftewel "Moeder van de vakkundigheid”.

2023-11-03

2023-11-03

Yara Rodrigues Fowler - 2 - Ingedikte geschiedenis

Mark Beissinger heeft het idee geïntroduceerd van een ‘ingedikte geschiedenis’, waarbij er heel snel op elkaar veel geschiedenis plaatsvindt. Geschiedschrijvers en overlevenden keren terug naar deze momenten om te proberen het heden te begrijpen en te verlangen naar alternatieve hedens. Het zijn de momenten waar je heen zou gaan als je een tijdmachine had. Toen mijn veerboot naar Amsterdam vanuit de Tyne de Noordzee op voer, had ik het gevoel dat ik de verkeerde kant op reisde, weg van de sit-ins en de protesten en de mensen die ik kende die acties opzetten voor een wapenstilstand in Gaza.

2023-10-28

Yara Rodrigues Fowler - 1 - Proloog: Vertalen om te overleven

Wanneer migrantenkinderen vertalen, doen ze dat omdat er iets moet gebeuren en hun ouders daar niet toe in staat zijn. Eten bestellen van een menu. Papieren indienen om uitzetting te voorkomen. Vertalen, zo leren we, is altijd een kwestie van onderhandelen, altijd van macht, en, soms, een kwestie van overleven. Vertalen vindt vaak plaats – of niet plaats – in het contact met de staat. In de jaren 2010, toen een rechtse regering in het VK bezuinigingen doorvoerde, was het vertalen een van de eerste diensten die werd geschrapt. Destijds was ik bestuurder van een opvang voor Latijns-Amerikaanse vrouwen. Zonder vertaaldienst hadden vrouwelijke migranten die, vaak met hun kinderen, op de vlucht waren voor hun gewelddadige partners geen toegang tot het Britse rechtssysteem, het Britse systeem voor huursubsidie of tot Britse scholen.

2023-11-05

Dario Goldbach - 4 - Keuzes

Late start. 10-0 achter. Waarom moest ik altijd doen wat ik deed? De keuze voor de nacht doet de dag niet verdwijnen. Vertrouwde fouten. Een groepschat vol berichten. Een gemiste oproep of twee. Spijt is zinloos. Wat gebeurd is is gebeurd. Voorwaarts in een afgrond. Maar niet op een lege maag. Het podium lonkte. De spanning was voelbaar. Ik was maar vijf minuten te laat. Teddy Tops. Eindelijk. Insgelijks. Het optreden was gevarieerd. Hoewel de interviews kort waren voelde ze niet ontoereikend. Elk duo bracht een andere dynamiek die leek te kloppen bij het werk. Er was het vertrouwen van een nieuwe band. Lucht en ernst.