Buzzin'

Van zijn met drugs doorweekte losbandigheid in de rock bands Happy Mondays en Black Grape tot het winnen van Celebrity Big Brother, natuurlijk ook compleet stoned, Mark ‘Bez’ Berry heeft het allemaal meegemaakt. Zijn carrière is doordrenkt van een lawine aan geestverruimende middelen en toen een journalist hem vroeg waarom hij daar zoveel van innam, antwoordde hij kort: “Het is mijn werk.”

Hij werd geboren in een gezin waarin zijn moeder een verpleegster was en zijn vader lid van een antiterrorisme eenheid. Op zijn 17e zat hij drie jaar in de bak wegens een beroving. 

De buitengewone achtbaan die zijn leven is werd vastgelegd in het kleurrijke boek 

 dat in 2000 uitkwam. Bez praat ons bij over zijn nieuwe avonturen in 

Maar het beste kun je zelf luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Of het nou gaat om zijn escapades als sambaballen zwaaiende danser bij Manchesters rave rock legendes Happy Mondays of zijn tv optredens, die hem genoeg geld opleverden om zijn black cab te pimpen met twintig luidsprekers en vijftien tv schermen, Bez kan het je allemaal vertellen.Zoals hij zei in een interview dit jaar: “Ik was een nachtmerrie, zelfs als baby.”

Bez (Happy Mondays)

Ten Thousand Apologies

De veelgeprezen journalist en schrijver Adelle Stripe (1976) is coschrijver van 

. Zij debuteerde in 2017 met haar debuutroman

. Het boek kwam op de shortlist voor de Gordon Burn Prize en de Portico Prize for Literature. Een recensent noemde het boek ‘een dolk in het hart om te lezen, het best in een keer te verslinden’. Stripe richt zich op het onderzoeken van de cultuur van de arbeidersklasse, de onvertelde verhalen van Noord Engeland, popmuziek en het leven in kleine stadjes. 

 evolueerde uit een interview dat ze hield met Lias. 

“Het is niet vaak dat je getuige bent van zo’n authentiek gestoord niveau”, zei ze onlangs in een interview in 

. Terwijl de band in Europa rondtoerde stuurde Lias stukken van zijn toerdagboeken op. “Die vond ik hilarisch en behoorlijk getalenteerd voor iemand die geen schrijver was. En ik wist dat ik met een beetje aanmoediging hem kon helpen zijn stem te laten ontwikkelen en misschien iets ervan gebruiken in een breder verhalend kader. Dus ik schreef de stem zonder opsmuk en hij creëerde een meer barok register.”

Adelle Stripe

De veelgeprezen journalist en schrijver Adelle Stripe (1976) is coschrijver van Ten Thousand Apologies. Zij debuteerde in 2017 met haar debuutroman Black Teeth And A Brilliant Smile. 

Mythen en stoplichten

Ogenblikken vlucht ik van dit lichaam/ vloei ik langs het witte schuim/ met de vlucht van meeuwen.// Moeders stem ruist in de zee’, zijn een paar regels uit het openingsgedicht van de debuutbundel 

, van Alara Adilow. Moeiteloos hanteert ze de taal op een virtuoze manier. Daarover zei ze in een interview in

: “Ik ben een estheet: het gaat mij ook om de schoonheid van taal, wat voor constructies en sensaties die allemaal kan voortbrengen.”

Adilow (1988) is dichter en auteur van Somalische afkomst. De in april dit jaar verschenen debuutbundel 

, wordt beschreven als rauw en beeldend, over gender, queerness en het lichaam te willen ontvluchten.

lovend: “Het is een vreemd soort wereld waar Adilow de lezer in trekt, donker, fantastisch, grotesk, luguber. Religie speelt een rol, van traditionele rituelen (geestuitdrijvingen) tot een Mariaverschijning, er is sprake van hoererij, van seksuele fantasieën over de ‘mooiwitbillen’ van Mark Rutte, van dromen. En er klinkt verlangen, naar ‘een ruimte die mij niet uitsluit’. Wat 

 betreft, is Mythen en Stoplichten een van de kandidaten voor de C. Buddingh-prijs van volgend jaar.

Alara Adilow

Ogenblikken vlucht ik van dit lichaam/ vloei ik langs het witte schuim/ met de vlucht van meeuwen.// Moeders stem ruist in de zee’, zijn een paar regels uit het openingsgedicht van de debuutbundel Mythen en Stoplichten, van Alara Adilow. Moeiteloos hanteert ze de taal op een virtuoze manier. Daarover zei ze in een interview in Vuurland: “Ik ben een estheet: het gaat mij ook om de schoonheid van taal, wat voor constructies en sensaties die allemaal kan voortbrengen.”

schervenstad

Het beste advies dat Hanan Faour (1998) over schrijven kreeg, was volgens haar niet eens het schrijven zelf, legde ze twee jaar geleden in een interview uit: “Dat schrijver zijn niet betekent dat je altijd alleen maar hoeft te schrijven: soms schrijf ik weken niet en dan voelt het bijna alsof ik me voordoe als schrijver, maar ik ben er tijdens de opleiding achtergekomen dat mijn schrijfproces bestaat uit veel meer. Ik teken, codeer, maak spotifylijsten en photoshop kassabonnetjes: deze dingen komen lang niet altijd in het verhaal naar voren, maar horen bij mijn maakproces. Ook dat is voor mij een onderdeel van schrijven en schrijver zijn.”

Faour is een Nederlands-Libanese schrijver die verhalen vertelt in tekst, beeld en html. Ze studeerde af aan Creative Writing ArtEZ, waar ze inmiddels ook zelf les geeft en ze won de El Hizjra Literatuurprijs. 

 is haar debuutroman. In haar boek volgen we de tweeling Nadine en Isaac. Op hun veertiende worden ze door het stukgelopen huwelijk van hun ouders van elkaar gescheiden. Isaac vertrekt met zijn Libanese vader naar diens geboorteland, Nadine blijft met haar Nederlandse moeder achter. Dan wordt de wereld opgeschrikt door een explosie in de haven van Beiroet. Al heeft ze haar tweelingbroer meer dan tien jaar niet gezien, weet Nadine het zeker: ze moet erheen.

Hanan Faour

Het beste advies dat Hanan Faour (1998) over schrijven kreeg, was volgens haar niet eens het schrijven zelf, legde ze twee jaar geleden in een interview uit: “Dat schrijver zijn niet betekent dat je altijd alleen maar hoeft te schrijven: soms schrijf ik weken niet en dan voelt het bijna alsof ik me voordoe als schrijver, maar ik ben er tijdens de opleiding achtergekomen dat mijn schrijfproces bestaat uit veel meer. Ik teken, codeer, maak spotifylijsten en photoshop kassabonnetjes: deze dingen komen lang niet altijd in het verhaal naar voren, maar horen bij mijn maakproces. Ook dat is voor mij een onderdeel van schrijven en schrijver zijn.”



Faour is een Nederlands-Libanese schrijver die verhalen vertelt in tekst, beeld en html. Ze studeerde af aan Creative Writing ArtEZ, waar ze inmiddels ook zelf les geeft en ze won de El Hizjra Literatuurprijs. Schervenstad is haar debuutroman. In haar boek volgen we de tweeling Nadine en Isaac. Op hun veertiende worden ze door het stukgelopen huwelijk van hun ouders van elkaar gescheiden. Isaac vertrekt met zijn Libanese vader naar diens geboorteland, Nadine blijft met haar Nederlandse moeder achter. Dan wordt de wereld opgeschrikt door een explosie in de haven van Beiroet. Al heeft ze haar tweelingbroer meer dan tien jaar niet gezien, weet Nadine het zeker: ze moet erheen.

Hannalore Daudeij (1997) studeerde onlangs af aan de master Literair Vertalen aan de Universiteit Utrecht. Daarvoor slaagde ze cum laude voor de studie Engelse Taal en Cultuur. Tijdens deze studie specialiseerde ze zich in de Engelstalige literatuur en ontdekte ze haar liefde voor het vertaalvak. Sindsdien heeft ze haar zinnen gezet op een bestaan als vertaler. Momenteel staat ze aan de start van deze carrière en probeert ze haar eerste boekvertaling in de wacht te slepen.

Hannalore Daudeij

Lias Saoudi and Ensemble is de nieuwe band van Lias Saoudi, frontman van Fat White Family. Ze spelen een hypnotiserende, meer ingetogen soundscape van spoken word, harmonieuze zang, dromerige strijkers, beklijvende keyboards en gitaar. Het tegenovergestelde van de furieuze sonische stormen van Fat White Family.

Lias Saoudi gaat ook in gesprek met Adelle Stripe over het boek 

. Over het hilarische en zeker rumoerige verhaal van de meest beruchte cultband van de UK, Fat White Family.

Lias Saoudi and Ensemble

Sofiane Boussahel (1978) is kind van een dubbele Frans-Algerijnse cultuur en werd geboren in het Vlaamse deel van Noord-Frankrijk. Na gewerkt te hebben als operadramaturg, musicoloog en leraar, vertaalde en publiceerde hij uit het Duits in het Frans brieven van Beethoven, essays van Theodor W. Adorno, hedendaagse Duitse toneelstukken (Wolfram Lotz, Dorian Brunz) en is hij momenteel bezig met de vertaling van een boek van Bodo Mrozek over popmuziek en jeugdcultuur. Boussahel heeft meerdere workshops en cursussen voor de vertaling van Nederlandstalige literatuur in het Frans gevolgd.

Sofiane Boussahel

Oriana Ikomo - YOU

De Belgische muzikant Oriana Ikomo (25) wikkelt haar neo-soul en R&B vocal zanglijnen in een mantel van jazz harmonieën en elektronische ritmes die een zachte, geruststellende textuur hebben. Het resultaat is een unieke sound die haar warme stem begeleid. Oriana Ikomo is het geesteskind van muzikante/performer Oriana Mangala, dat ontstond tijdens haar studies aan het conservatorium in Ghent. Haar debuutsingle ‘YOU’ (2021) is een bloedstollend mooie introductie van haar delicate vocale kwaliteiten en de dromerige atmosfeer, zowel in geluid als in beeld, over liefde en zelfacceptatie. 

Daarover schreef ze: “Empathie zou de basis moeten zijn van elke relatie. Maar soms kunnen zelfs de mensen van wie je houdt en die het dichtst bij je staan, plotseling erg afstandelijk lijken en zich apathisch voelen. Vervreemding, zeker in deze tijden, is iets dat steeds vaker voorkomt. In de video verbeelden de dansers dat gevoel. De vervreemding zit in hun ogen, die zijn uitgedoofd. YOU is geen lied over liefdesverdriet. Het gaat over de fase na het verdriet en de woede. De fase waarin je stilletjes weer hoop begint te krijgen dat je de verbindingen kunt vinden die je ooit met anderen hebt verloren."

Oriana Ikomo

Exces

“Literatuur houdt het verlangen brandend naar verbinding”, stelde de Nederlandse schrijver Persis Bekkering vorig jaar. Bekkering (1987) debuteerde met de roman 

 (2018), die werd genomineerd voor de ANV Debutantenprijs. 

 (2021), over de rave-beweging als het rituele afscheid van de toekomst, werd genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs. “Een visioen dat zich zweterig en pompend, extatisch en gevaarlijk een weg kronkelt van Amsterdam in 1988, over dansvloeren in Berlijn, New York en Londen naar een in 2020 in lockdown verkerende cyberspace”, schrijft Kurt Snoekx erover in 

Bekkering schrijft ook essays, columns, literaire- en kunstkritieken voor onder andere 

, en ze doceert creatief schrijven op ArtEZ in Arnhem.

Persis Bekkering

“Literatuur houdt het verlangen brandend naar verbinding”, stelde de Nederlandse schrijver Persis Bekkering vorig jaar. Bekkering (1987) debuteerde met de roman Een heldenleven (2018), die werd genomineerd voor de ANV Debutantenprijs. 

Afropeaan

“Het idee dat een zwart persoon door Europa reist is voor veel mensen radicaal”, stelde schrijver, fotograaf en televisiejournalist Johnny Pitts dit jaar in 

Pitts groeide op in het Engelse Sheffield, als kind van een zwarte vader en witte moeder. in 2013 reisde hij backpackend door Europa. Zo ontdekte hij dat de geschiedenis van zwarte Europeanen heel verbrokkeld is. Wat betekent het om een Zwarte Europeaan te zijn? Pitts trok met camera en notitieboek door Europa, op zoek naar zwarte stemmen en een Afro-Europese identiteit.

De reis begon in zijn geboortestad en bracht hem naar Parijs, Brussel, Amsterdam, Berlijn, Stockholm, Moskou, Marseille, Rome en Lissabon. Overal ontmoette hij Europeanen met Afrikaanse wortels die nieuwe identiteiten smeden.

 is een indrukwekkend verslag van die zoektocht naar wat hen verbindt. En er gloort zelfs licht, vertelde hij in een interview: “Aan het eind van mijn reis voelde ik me optimistisch, op persoonlijk vlak. Ik heb een basis voor mijn leven geweven. Ik bekeek Europa met andere ogen, en ik hoopte dat de lezers dat ook kunnen. Niet alleen mijn boek was reden voor optimisme maar ook wat er ontsluierd is in mijn boek. Al die geleefde ervaringen, ook van honderden jaren terug.”

Johny Pitts

“Het idee dat een zwart persoon door Europa reist is voor veel mensen radicaal”, stelde schrijver, fotograaf en televisiejournalist Johnny Pitts dit jaar in de Volkskrant.

Pitts groeide op in het Engelse Sheffield, als kind van een zwarte vader en witte moeder. in 2013 reisde hij backpackend door Europa. Zo ontdekte hij dat de geschiedenis van zwarte Europeanen heel verbrokkeld is. Wat betekent het om een Zwarte Europeaan te zijn? Pitts trok met camera en notitieboek door Europa, op zoek naar zwarte stemmen en een Afro-Europese identiteit.

Irene de la Torre Perelló (Madrid, 1988) is fulltime freelance vertaler sinds 2014, waarbij ze literaire vertalingen combineert met het vertalen van documenten uit het Nederlands, Engels, Frans en Catalaans naar het Spaans. In 2017-2019 werd ze geselecteerd om deel te nemen aan het Europese project CELA (

) als vertaalster vanuit het Nederlands in het Spaans, waar ze het werk vertaalde van Joost Oomen, Simone Atangana Bekono en Lotte Lentes. Ze publiceerde ook vertalingen van o.a. Philip Ball, Lotte Lentes, Auke Kok en Rachida Lamrabet. Ze publiceerde in literaire tijdschriften en fanzines, zowel met haar vertalingen als met haar eigen werk. Momenteel bereidt ze haar eerste verhalenbundel voor.

Irene de la Torre

Irene de la Torre Perelló (Madrid, 1988) is fulltime freelance vertaler sinds 2014, waarbij ze literaire vertalingen combineert met het vertalen van documenten uit het Nederlands, Engels, Frans en Catalaans naar het Spaans. In 2017-2019 werd ze geselecteerd om deel te nemen aan het Europese project CELA (Connecting Emerging Literary Artists) als vertaalster vanuit het Nederlands in het Spaans, waar ze het werk vertaalde van Joost Oomen, Simone Atangana Bekono en Lotte Lentes. Ze publiceerde ook vertalingen van o.a. Philip Ball, Lotte Lentes, Auke Kok en Rachida Lamrabet. Ze publiceerde in literaire tijdschriften en fanzines, zowel met haar vertalingen als met haar eigen werk. Momenteel bereidt ze haar eerste verhalenbundel voor.

Vermogen

"Ik speel graag in op de verwachtingen van de lezers om ze vervolgens in de zeik te zetten", zei Diaz twee jaar geleden in een interview. Bezoekers van Crossing Border konden hem horen voordragen uit zijn werk in 2019. Nu is hij terug met 

, zijn nieuwe boek dat in september uitkomt. Het is de tweede meesterlijke roman van een auteur wiens boeken in meer dan twintig talen zijn vertaald.

 reizen we af in een roman die meer dan een eeuw omspant en waarin Diaz op een elegante manier verschillende elkaar beconcurrerende verhaallijnen tot elkaar laat spreken. We ontmoeten Benjamin en Helen Rask. Iedereen in het New York van de roaring twenties heeft wel van de legendarische Wall Street tycoon en de dochter van een excentrieke aristocraat gehoord. Samen hebben ze de top van een wereld van schijnbaar eindeloze rijkdom bereikt, maar er zijn geruchten. Wat was de prijs die ze ervoor moesten betalen? Dat is het mysterie in het centrum van de succesvolle jaren dertig roman 

Hoewel Hernan Díaz (1973) werd geboren in Argentinië en opgroeide in Zweden, heeft hij het grootste deel van zijn leven in Amerika doorgebracht. Hij ziet zichzelf dan ook als een Amerikaanse schrijver: “Amerika is het land waar ik het meest van houd en dat mij zowel persoonlijk als literair heeft gevormd”, gaf hij toe.

Hernan Diaz

"Ik speel graag in op de verwachtingen van de lezers om ze vervolgens in de zeik te zetten", zei Diaz twee jaar geleden in een interview. Bezoekers van Crossing Border konden hem horen voordragen uit zijn werk in 2019. Nu is hij terug met Vermogen, zijn nieuwe boek dat in september uitkomt. Het is de tweede meesterlijke roman van een auteur wiens boeken in meer dan twintig talen zijn vertaald.

Aangenaam | Spoken wordvoordracht Daniëlle Zawadi - OMROEP WEST

Daniëlle Zawadi (1999), geboren te Kinshasa (DR Congo), schrijft proza en treedt op met spoken word. Haar achternaam heeft ook een bijzondere betekenis: Zawadi betekent in het Swahili ‘geschenk’, zo vertelde ze onlangs.

Haar verhalen gaan veelal over wat het betekent om jong te zijn in Nederland als iemand van de tweede generatie, over haar Congolese roots die voor haar moeder die alleen Frans verstaat, vanzelfsprekend is. Maar waarin iemand met een andere seksuele geaardheid minder geaccepteerd wordt. Behalve haar bi-culturele achtergrond, kaart ze ook thema’s aan als vriendschap en ouder worden.

In 2021 debuteerde ze in het theater met haar one-woman show 'Alstublieft, Zawadi' - gespeeld op het Amsterdam Fringe Festival en The Black Achievement Month Den Haag. Daarnaast host Zawadi eigen avonden met haar platform voor Haagse dichters, Zwart Schaap, en is ze coördinator van de Poetry Circle 070. In 2020 won Zawadi op het 1st Queer & Feminist Poetry Awards de Black Indigenous People of Color Voice Award.

Daniëlle Zawadi

Onder asfalt

Schrijver en dichter Maarten van der Graaff (1978) presenteert zijn boek 

, dat onlangs verscheen. Erin worden we meegenomen naar een toekomstige wereld waar engelen verschijnen die op zoek zijn naar antwoorden, alle snelwegen verdwijnen en een vrouw een mysterieuze bak vol oude systeemkaarten vindt. Niets lijkt meer te kloppen.

Van der Graaff debuteerde in 2013 met de bundel 

 waarvoor hij de C. Buddingh’-prijs ontving. Eigenzinnig en sterk, vond een interviewer van literair weblog Tzum. Over zijn dichten, zei Van der Graaff: “Als het volledig zou aansluiten bij wat als goede poëzie gezien wordt, dan is het er blijkbaar al. En dan vind ik het niet goed. Poëzie moet ergens een belediging zijn. Het moet je pijn doen en mag niet alleen maar bekoorlijk zijn.”

 verscheen in 2015 en werd bekroond met de J.C. Bloem-poëzieprijs. 

, zijn debuutroman uit 2017, werd zeer goed ontvangen en genomineerd voor de Anton Wachterprijs. In 2020 verscheen 

, zijn derde dichtbundel. Van der Graaff is medeoprichter en redacteur van het online literair tijdschrift 

Maarten van der Graaff

Schrijver en dichter Maarten van der Graaff (1978) presenteert zijn boek Onder asfalt, dat onlangs verscheen. Erin worden we meegenomen naar een toekomstige wereld waar engelen verschijnen die op zoek zijn naar antwoorden, alle snelwegen verdwijnen en een vrouw een mysterieuze bak vol oude systeemkaarten vindt. Niets lijkt meer te kloppen.

A Song for Every Chamber of the Heart

Kara Jackson is een singer-songwriter, muzikant, bekroond dichter en schrijver uit Oak Park, Illinois. Jackson was van 2019-2020 de National Youth Poet Laureate. Zij is de auteur van de dichtbundel 

Een complexe en veerkrachtige liefde doordringt haar teksten, van hymnes die haar volle buik prijzen tot gedichten die worstelen met 'een soort van' liefde voor haar geboorteplaats in het Midwesten. Ze stamt uit een literaire bloedlijn gecreëerd door vrouwen als Zora Neal Hurston, Toni Morrison, Alice Walker, Buffy Sainte-Marie en Joan Baez. "Als de dag roept, zal ik op mijn naam antwoorden / het opeisen", schrijft ze dan ook. 

Jackson maakte haar muzikale debuut met de EP 

. Haar langverwachte debuutalbum komt in de herfst uit. 

Over zichzelf zei ze ooit in een interview: "Ik heb ADHD en daarom heb ik altijd geworsteld met het naleven van dit idee van ‘de sleur’, dat wil zeggen de rol van een kunstenaar die zich in werk en routine bevindt. Ik handhaaf in ieder geval een ritueel van het consumeren van kunst, dat me helpt de kunst te maken die ik wil maken als ik niet lui ben.

Kara Jackson

Kara Jackson is een singer-songwriter, muzikant, bekroond dichter en schrijver uit Oak Park, Illinois. Jackson was van 2019-2020 de National Youth Poet Laureate. Zij is de auteur van de dichtbundel Bloodstone Cowboy (2019).

Pitou werd geboren in Amsterdam waar ze ook opgroeide, maar werd door haar ouders meegenomen op reis naar landen als Cameroon en India. Ze bracht cassettes vol mee terug, gevuld met de geluiden die ze daar horde. Als kind raakte ze ook geïnteresseerd in klassieke muziek. Toen ze 18 was, ontdekte ze pop. Rock en de gitaar en begon ze songs te schrijven.

, het debuutalbum van Pitou, is het opwindende nieuwe hoofdstuk in de muzikale carrière van Pitou en biedt een rijke dis aan van alternatieve pop, inventieve melodische structuren, gelaagde zangpartijen, hypnotiserende melodieën en klassieke instrumenten.

“Het is een fabel”, vertelt Pitou, “gericht op mijn jongere zelf”, refererend aan de tijd dat zij een dode vogel vond en zich een enorm oog in de lucht voorstelde die een traan liet.


Pitou

Adri Boon (1961) vertaalde meer dan zestig werken uit het Latijns-Amerikaans- Spaans, Catalaans, Galicisch en Portugees, waaronder Isabel Allende, Paulo Coelho, Eduardo Mendoza, Mercè Rodoreda en Fernando Pessoa.

Boon volgde op de middelbare school al Spaanse les. Na zijn eindexamen studeerde hij Spaanse aan de Universiteit van Amsterdam en bracht hij de laatste twee jaar van zijn studie door in Madrid, waar hij zijn studie afmaakte aan de Universiteit van Madrid.

Adri Boon

Het broeide goed in het Haagse Voortgezet Onderwijs. Huis van Gedichten begeleidde leerlingen van drie verschillende scholen in een reeks schrijflessen. In die lessen hebben ze ervaren wat de relatie is tussen poëzie en muziek. 

Broeinest

“Ik denk dat veel binnenwerelden van mensen nog niet zijn vastgelegd in taal. Daar is nog wat aan toe te voegen. Ik geloof in de kracht van verhalen, wat ze goed- of kwaadschiks kunnen doen in de maatschappij”, vertelde de dichter en spoken word-artist Jasper Albinus (1997) vorig jaar. 

Albinus begon rond zijn elfde met schrijven, vijf jaar later schreef hij zijn eerste gedichten. Via internet ontdekte hij de spoken word scene. Albinus treedt regelmatig op als dichter en spoken word-artiest. “Het uitgangspunt van spoken word is het performance element van de voordracht en een bepaalde noodzaak in de onderwerpen. Het kan poëzie zijn, maar ook schuren tegen andere disciplines zoals theater en rap. Het is een vrijere vorm.”

Zijn dichtkunst en performance gebruikt hij om vraagstukken rondom identiteit, geschiedenis en politiek voelbaar te maken. Hij is aangesloten bij het spoken word platform Poetry Circle en werd in 2020 door 

 uitgekozen als een van de 101 Nieuwe Talenten in de Lage Landen. Sinds 2018 speelt hij in de theatervoorstelling 

 en in 2021 maakte hij een drieluik over de dood voor de literaire organisatie Mooie Woorden.

Jasper Albinus

Kees Van Kooten te gast bij Wim Helsen in Winteruur

Wat kan er nog gezegd worden over de beroemde Nederlandse cabaretier en schrijver Kees van Kooten (1941) dat niet al een keer gezegd is? Baanbrekend, pionierend, oneindig innovatief, grootmeester van het absurde, dit zijn maar een paar accolades die hij terecht heeft verdiend met zijn oeuvre. Zijn succesvolle cabaretshows met Wim de Bie hielden generaties Nederlanders massaal aan de TV gekluisterd. Zijn perfecte uitbeeldingen van talloze ‘typetjes’, bekrompen, louche en viezige Nederlanders zijn legendarisch. Zijn oeuvre bestaat uit veel meer, want hij maakte ook tv en heeft een indrukwekkende rij boeken geschreven. 

We zijn klaar voor een historische avond met een van Nederlands meest prachtig absurde breinen. Een die ook pareltjes met wijsheid tevoorschijn tovert. Het was tenslotte van Kooten die zei: “Er zijn meer volwassen bang in het licht dan kinderen in het donker”en “Als liefde het antwoord is, wil je dan de vraag nog eens herhalen”.

Kees van Kooten 

Wat kan er nog gezegd worden over de beroemde Nederlandse cabaretier en schrijver Kees van Kooten (1941) dat niet al een keer gezegd is? Baanbrekend, pionierend, oneindig innovatief, grootmeester van het absurde, dit zijn maar een paar accolades die hij terecht heeft verdiend met zijn oeuvre. Zijn succesvolle cabaretshows met Wim de Bie hielden generaties Nederlanders massaal aan de TV gekluisterd. Zijn perfecte uitbeeldingen van talloze ‘typetjes’, bekrompen, louche en viezige Nederlanders zijn legendarisch. Zijn oeuvre bestaat uit veel meer, want hij maakte ook tv en heeft een indrukwekkende rij boeken geschreven. We zijn klaar voor een historische avond met een van Nederlands meest prachtig absurde breinen. Een die ook pareltjes met wijsheid tevoorschijn tovert. Het was tenslotte van Kooten die zei: “Er zijn meer volwassen bang in het licht dan kinderen in het donker”en “Als liefde het antwoord is, wil je dan de vraag nog eens herhalen”.

 van Bryan Washington is een verhalenbundel die zich afspeelt in Houston, een uitgestrekte, multiculturele microkosmos. Hier ontdekt een opgroeiende jongen van gemengde afkomst dat hij op mannen valt, en hier spelen zich nog veel meer levens af – het soort levens die je niet vaak tegenkomt in de literatuur.

De veelstemmigheid van deze bundel maakte hem bij uitstek geschikt om door evenzovele stemmen vertaald te worden. Nijgh & Van Ditmar, Het Nederlands Letterenfonds en het Expertisecentrum Literair Vertalen grepen de gelegenheid aan om een ontwikkelingstraject op te zetten voor 13 vertaaltalenten.

Dit zijn: Janne Van Beek, Stokely Dichtman, Carmen Felix, Reshma Jagernath, Parel Joy, Joost Jung-shik Vormeer, Mijke Hadewey van Leersum, Laila de Miranda, Euphemia Ophelders, Lot Louis Veelenturf , Leen Vertessen, Diahann van van de Vijver en Adiëlle Westercappel.

Hoe vertaal je een bundel met zo’n sterke ‘sense of place’ naar het Nederlands? Wat doe je met lokale slang? In hoeverre helpt het als een vertaler persoonlijke affiniteit heeft met de context van een roman – in dit geval met culturele diversiteit of de queer community? En wat leert het vertaalproces de schrijver over zijn eigen werk? Hierover gaan enkele van deze vertalers in gesprek met auteur Bryan Washington.

Bryan Washington

Over zijn Aandenken, vertelde de Amerikaanse schrijver Bryan Washington (1993): “Ik wilde met dit boek iets schrijven dat vooral iets was dat ik wilde lezen, maar ook schrijven over de relaties die ik had gehad, de relaties die 

Vaak had het tweetal van De Witte Kunst na afloop van een show geen benul van wat ze hadden gedaan. Niet gek als je bedenkt dat in het begin van de band van multi-instrumentalist Lyckle de Jong en schrijver-zanger Koen van Bommel, helemaal niets vaststond. Hun eerste optredens dreven op spanning, improvisatie en visueel spektakel. Muziek en teksten werden ter plekke bedacht, terwijl Koen met een kraag van witte boterhammen, een juten zak of met stokbroden als armen optrad. 

“Ja, dat waren vervreemdende shows’, gaf Koen toe in een interview met Timo Pisart voor 3voor12. “Ik ging op zoek naar de gek in mezelf.”

De Witte Kunst maakt liedjes die gaan over dromen van een betere wereld, de angst om aangeraakt te worden en hoe je voor jezelf een veilige plek kunt creeëren in een steeds chaotischer wordende wereld. Van hun muziek zou je bijna duizelig worden, erkent Pisart in de inleiding van zijn interview met de twee muzikanten: “Zo vaak zet synthpopduo De Witte Kunst je op het verkeerde been. Hun synthpop klinkt verraderlijk frivool en hun shows zijn knotsgekke verkleedpartijen, maar daarachter schuilen diepgewortelde angsten.” 

Hun gelijknamige debuut-EP met zes tracks kwam in 2020 uit.

De Witte Kunst

Vaak had het tweetal van De Witte Kunst na afloop van een show geen benul van wat ze hadden gedaan. Niet gek als je bedenkt dat in het begin van de band

Corinne Heyrman (1994) is schrijfster, podcast en theatermaker die reciteerde uit haar werk bij Lowlands en Oerol. Nu zal ze voordragen uit haar boek 

, waar we Marcel ontmoeten. Op hoge leeftijd belandde hij in een psychiatrisch ziekenhuis met een depressie, dezelfde waar zijn kleindochter jaren eerder verbleef, in de afdeling voor de eetstoornissen. 

In hoeverre kies jij wie je bent? Hoe is erfelijke ontregeling en wat veroorzaakt het? Wanneer begint het herstel en nog belangrijker, wanneer eindigt het? Vol verbeeldingskracht en empathie ontleedt Heyrman de complexiteit en de vele gezichtspunten van psychologische kwetsbaarheid.

Corinne Heyrman

Corinne Heyrman (1994) is schrijfster, podcast en theatermaker die reciteerde uit haar werk bij Lowlands en Oerol. Nu zal ze voordragen uit haar boek Het begin en zijn oneindigheid, waar we

Een meedogenloos gehoor

Mauk Westerman Holstijn (1997) studeerde biotechnologie en mariene ecologie aan Wageningen University & Research. Hij publiceerde eerder verhalen in 

. In 2020 won hij met het verhaal ‘Droogte’ de Resource-literatuurwedstrijd, waarvan de jury onder leiding stond van Louise O. Fresco. 

 is zijn debuutbundel met negen korte verhalen.

“Thematisch hangen ze samen. Het gaat over bepaalde menselijke gevoelens die we allemaal herkennen. Thema’s als isolatie, vervreemding, de manier waarop wij ons verhouden tot de realiteit om ons heen, het speelt zich wel allemaal af in een herkenbare wereld, maar ik probeer die gevoelens die wij hebben van datgene wat we niet begrijpen ook zichtbaar te maken in het verhaal, op een concrete manier”, zei Holstijn afgelopen februari erover in radioprogramma 

Niets is wat het lijkt in zijn verhalen. Juist waar alles gewoon schijnt, is er iets merkwaardigs aan de hand. Met een onderhuidse spanning trekt hij ons in een wereld achter de bekende wereld, de keerzijde van onze realiteit.

Mauk Westerman Holstijn

Mauk Westerman Holstijn (1997) studeerde biotechnologie en mariene ecologie aan Wageningen University & Research. Hij publiceerde eerder verhalen in Hollands Maandblad. In 2020 won hij met het verhaal ‘Droogte’ de Resource-literatuurwedstrijd, waarvan de jury onder leiding stond van Louise O. Fresco. Een meedogenloos gehoor is zijn debuutbundel met negen korte verhalen.

Living Isn't Easy

Robocobra Quartet, de Noord-Ierse post-punk jazz band uit Belfast, wordt beschreven al seen kruising van Fugazi en Mingus, of een mix van La Dispute en GoGo Penguin. De vier muzikanten ontwikkelden hun unieke geluid door één drastische regel: gitaren zijn niet toegestaan. Die plek is bestemd voor andere instrumenten, zoals saxofoons, samplers, keyboards en een scala aan soundeffecten die wervelen rond melodische baslijnen en pompende drumritmes, die de kern van hun composities vormen. 

Tel daarbij op een vocalist die drumt en soms in maar ook uit de maat zingt en het feit dat tot wel vijftien andere muzikanten betrokken waren bij hun debuutalbum 

 “Ik denk dat het beter wordt naarmate je meer hebt geoefend”peinsde bandleider en zanger-drummer Chris Ryan in een interview in 2017. Vijf jaar verder is het tijd om hun vooruitgang te checken bij een ongetwijfeld een knallend optreden. 

Robocobra Quartet

Industry of Magic & Light 

Met de Schotse schrijver David Keenan haalt Crossing Border misschien wel de meest esoterische schrijver aan boord. Keenan (1971) verzon de term ‘free folk’ in 2003 voor en artikel in 

 waar hij negen jaar voor schreef, en later nog de term ‘hypnagogic pop’.

Zijn werk voor het blad hielp het meer te focussen op de experimentele muziekvormen en stromingen. Behalve zijn tijdschriften werk schreef Keenan de klassieker 

, over de connecties tussen de Engelse muziek en het occulte en een reeks romans die begon met 

 die in augustus dit jaar uitkomt, de laatste is.

Keenan begon al vroeg met schrijven, toen hij nog bij zijn ouders woonde: “Ik leefde nog steeds in Airdrie toen ik begon met schrijven. Airdrie is een klein plaatsje zo’n 34 kilometer bij Glasgow vandaan, een magisch stadje eigenlijk, bevolkt door excentriekelingen en weirdos, ondanks zijn reputatie als een lelijke en ruwe plek om in op te groeien.”

David Keenan

Met de Schotse schrijver David Keenan haalt Crossing Border misschien wel de meest esoterische schrijver aan boord. Keenan (1971) verzon de term ‘free folk’ in 2003 voor en artikel in The Wire waar hij negen jaar voor schreef, en later nog de term ‘hypnagogic pop’.

De gevaren van roken in bed

Gezien als een van de meest originele en belangrijke schrijvers van haar generatie, presenteert Mariana Enriquez (1973) haar nieuwe boek 

 tijdens een magische avond op Crossing Border.

In deze anthologie van deze absolute top van de Zuid-Amerikaanse auteurs, treedt het angstaanjagende het alledaagse binnen en pendelen we heen en weer tussen realisme en het bovennatuurlijke. Stap een Buenos Aires binnen, een stad die gebukt gaat onder moordneigingen en morbide verlangens, waar vermiste kinderen uit de dood opstaan en in opgegraven botten een verschrikkelijke vloek rust. In deze enorm succesvolle anthologie behandelt de Argentijnse schrijver thema’s als wraak, hekserij, jaloezie, moord en verdwijningen. Maar het is vooral een boek over vrouwen en meisjes die hun donkerste neigingen niet langer kunnen negeren.

“Lezers raken met afschuw vervuld als ze een van mijn verhalen lezen over een kind dat op straat leeft bijvoorbeeld, maar de waarheid is dat ze zulke kinderen elke dag zien. Zoveel ervan, slapend in portieken, hongerig, smerig. Maar als ze het lezen, vragen ze hoe ik zo ver kan gaan. De waarheid is, ik ga helemaal niet ver”, zei ze vorig jaar in een interview.

Mariana Enriquez 

Gezien als een van de meest originele en belangrijke schrijvers van haar generatie, presenteert Mariana Enriquez (1973) haar nieuwe boek De gevaren van roken in bed tijdens een magische avond op Crossing Border.

Wie dichter en performer Demi Baltus (1998) op het podium ziet, ervaart meer dan het voordragen van een gedicht. Ze vuurt ritmische woordenstromen op het publiek af, haar lichaam zacht meedeinend op de maat. Baltus schrijft over schurende situaties, ongemakkelijke liefde en menselijk onvermogen. Haar liefde voor poëzie ontstond op de middelbare school, waar ze achter elkaar vijf gedichtenwedstrijden won. Erna ging ze zich verdiepen in poetryslam, waarin dichters onderling het verbale gevecht aangaan. 

Ze draagt voor uit het hoofd, zonder papier. Daarover zei ze in 2017 nog in een interview: ,,Het is not-done om bij slampoetry van papier voor te dragen. Ik zet nooit iets op papier. Soms bedenk ik iets op de fiets, dan herhaal ik het in mijn hoofd tot ik het ken.” 

Demi Baltus

Wie dichter en performer Demi Baltus (1998) op het podium ziet, ervaart meer dan het voordragen van een gedicht. Ze vuurt ritmische woordenstromen op het publiek af, haar lichaam zacht meedeinend op de maat. 

Geestelijke Gezondheidszorg

IKRAAAN - Dans (Prod by Mick Lemaire)

IKRAAAN is het pseudoniem van de Nederlandstalige zangeres Ikraan Mohamed Haji (1998). Geinspireerd door 2PAC begon ze al op haar 15e met het maken van muziek. Door de corona-pandemie moest ze de lancering van haar debuutalbum Geestelijke Gezondheidszorg een jaar uitstellen. Erop zingt ze openhartig over haar eigen sociale angsten en depressies in teksten die ze ook met haar psycholoog besprak om nog dieper te kunnen graven. 

Tijdens de pandemie zag ze mensen compleet van slag raken, wat hun mentale gezondheid aantastte. Daarover zei ze: “Ik ben in België geboren, maar mijn moeder is opgegroeid in Somalië waar een burgeroorlog aan de gang was. Zij keek niet echt op van corona. Maar voor de luxeleventjes hier was het een drama.”

 wil IKRAAAN de mensen die aan de kant staan een hart onder de riem steken, zei ze in een interview eerder dit jaar. “Het is gericht aan mensen die aan het lijden zijn en aan hun families, die mee lijden. Al de rest is uiteindelijk bijzaak.”

IKRAAAN

The Wellspring

Sinds 2014 introduceert songwriter en vocalist Damani zijn hersenspinsels bij het publiek via Mushroom Mosis.

Dit project staat bekend om zijn mix van pop, jazz en soul. Op het podium houdt Damani ervan om te improviseren en laat hij zich inspireren door publiek en omgeving, waardoor elk optreden anders uitpakt. Destijds zei Damani tijdens een interview: “Bij Mushroom Mosis hebben we het anders aangepakt dan bij onze vorige bands.”

Dit jaar lanceerde hij de tweede EP, genaamd 

. De EP werd vorig jaar opgenomen en is geïnspireerd door het veranderende leven van de afgelopen twee jaar.

Mushroom Mosis

Sinds 2014 introduceert songwriter en vocalist Damani zijn hersenspinsels bij het publiek via Mushroom Mosis.

Dit project staat bekend om zijn mix van pop, jazz en soul. Op het podium houdt Damani ervan om te improviseren en laat hij zich inspireren door publiek en omgeving, waardoor elk optreden anders uitpakt. Destijds zei Damani tijdens een interview: “Bij Mushroom Mosis hebben we het anders aangepakt dan bij onze vorige bands.”

Michelle Gurevich - First Six Months of Love

Als dochter van een Kirov-ballerina en een ingenieur uit Leningrad, groeide Michelle Gurevich (voormalig bekend als Chinawoman) op met het luisteren naar hun verzameling Sovjet- en Europese platen uit de jaren zeventig. Dat zou haar latere muziek gaan beïnvloeden. Haar oeuvre wordt omschreven als slowcore rock en lo-fi pop. 

Haar muzikale carrière begon in 2007 met het in eigen beheer uitgebrachte debuutalbum 

. Het vond zijn weg naar het land van haar voorouders en was al snel te horen op de jachten van Russische miljardairs en als ringtones van moeders in heel Oekraïne. 

, vindt nieuwe kansen om rauwheid en kwetsbaarheid uit te drukken in liedjes over verlangens zonder einde. Terugkerende thema's zijn opgetogenheid die wordt gezocht en herinnert, romantische vriendschappen tot het einde en wegen die niet ingeslagen werden. 

"Ik denk dat het heel normaal is dat mensen de flikkering van hun bestaan ​​willen inkapselen", legde Gurevich uit in een interview in 2017. "We hebben allemaal het gevoel dat ons leven aan ons voorbijgaat, en we willen onze kleine momenten benutten en zeggen, Hallo! Wij waren hier! We zaten aan dit meer en we hielden van elkaar en het was prachtig!”

Michelle Gurevich

Als dochter van een Kirov-ballerina en een ingenieur uit Leningrad, groeide Michelle Gurevich (voormalig bekend als Chinawoman) op met het luisteren naar hun verzameling Sovjet- en Europese platen uit de jaren zeventig. Dat zou haar latere muziek gaan beïnvloeden. Haar oeuvre wordt omschreven als slowcore rock en lo-fi pop.

Over Tirannie

Krug (1977) is een Duits-Amerikaanse illustrator die leeft in The Bronx. “Voor mij is illustreren een manier om diep betrokken te raken bij wat iemand schrijft”, zei ze afgelopen februari in 

Haar nieuwste werk is een geïllustreerde editie van

 van Timothy Snyder, waarin hij twintig methoden beschrijft om de democratie te beschermen tegen autoritaire regimes. Krug blaast nieuw leven in zijn argumenten met frisse kleuren en immens sterke beelden. 

“Het meest vreselijke onderdeel was toen ik begon met het illustreren van zijn hoofdstuk over paramilitaire organisaties. Dat was precies rond de tijd dat in Amerika, schijnbaar uit het niets groepen als de Proud Boys zich begonnen te manifesteren.”, herinnert ze zich. “Ik illustreerde een bestaand boek, maar het was alsof ik vastlegde wat ik zelf beleefde van wat er hier en nu in Amerika gebeurt.” Haar werk verscheen onder andere in de 

Nora Krug 

Wil je je vrijheid en democratische rechten beschermen? Wil je tijdig het begin van een totalitair regime kunnen herkennen? Dan kun je maar beter komen opdagen op deze avond van Crossing Border met Nora Krug als gast.

Interview mit Olga Ravn / ilb 2021 - Poetry Night

Het personeel

Vergeet de antwoorden: het zijn de vragen die tellen in het nieuwe boek 

 van de Deense dichter en romanschrijver Olga Ravn (1986).

Ontmoet Ravn op deze speciale Crossing Border-avond en haar prachtige oeuvre waaronder 

, over een lerares die geobsedeerd is door een geest die misschien te veel met haar gemeen heeft. En natuurlijk haar nieuwste boek 

, dat zich afspeelt aan boord van een ruimteschip. Het boek gooit de traditionele sci-fi ruimtereis op zijn kop en verandert het in een briljante existentiële nachtmerrie. Het dagelijkse leven van de bemanningsleden van het ruimteschip wordt beschreven terwijl ze kibbelen en klagen over hun dagelijkse taken via memo's en personeelsrapporten. Ravn wordt geroemd om haar briljante gebruik van beelden en metaforen en haar krachtige beheersing van de taal.

"Het is een roman over proberen hard te blijven, maar geleidelijk aan te worden blootgesteld aan jezelf als het zachtste materiaal", vertelde ze aan vertaler Martin Aitken. "Ik wilde een ruimte die volledig afgesloten was, zonder uitgang, en ik wilde ook zien wat er zou gebeuren als mensen uit hun ecologie zouden worden gehaald, weg van de aarde."

Olga Ravn

Vergeet de antwoorden: het zijn de vragen die tellen in het nieuwe boek Het personeel van de Deense dichter en romanschrijver Olga Ravn (1986).