Wolfert Brederode en Mischa Andriessen

Wolfert Brederode (1974) begon op zijn zevende met klassieke piano en viool. In zijn tienerjaren ontdekte hij daarnaast pop- en jazzmuziek en schreef hij zijn eerste composities.
In 1999 studeerde hij cum laude af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar hij les kreeg van onder anderen Frans Elsen, Albert Brussee en Rob van Kreeveld.

Sindsdien groeide Wolfert uit tot een van de meest toonaangevende en authentieke stemmen binnen de Nederlandse jazz. Zijn verfijnde en beheerste aanslag, zijn gevoel voor natuurlijke flow, zijn open houding en zijn onvermoeibare zoektocht naar nieuwe klankwerelden zijn kenmerkend voor zijn muziek.

Hij maakte zijn debuut met groepen als Nimbus, het Wolfert Brederode Quintet & Trio, Binary Orchid, Duo Lijbaart/Brederode en Batik. Later richtte hij zijn internationaal geprezen kwartet op met Claudio Puntin, Mats Eilertsen en Samuel Rohrer. Recente projecten zijn Ruins and Remains, een samenwerking met drummer Joost Lijbaart en het Matangi Quartet; het Wolfert Brederode Trio met Gulli Gudmundsson en Jasper van Hulten, en opnieuw het Duo Lijbaart/Brederode. Als bandleider bracht hij vier albums uit bij ECM Records.

Als veelgevraagd sideman werkte Wolfert onder meer samen met Susanne Abbuehl, het Yuri Honing Acoustic Quartet, Celano/Baggiani/Badenhorst/Brederode en Kika Sprangers’ No Man’s Land. Zowel met eigen ensembles als in samenwerking met anderen nam hij diverse albums op en trad hij op tijdens tournees en festivals in Europa, Noord- en Zuid-Amerika, Canada, Azië, Australië en Afrika. Vier albums waaraan hij meewerkte werden bekroond met een Edison. Ook werkte hij samen met musici als David Liebman, Arve Henriksen, Mark Feldman, Tore Brunborg, Ack van Rooyen, Jeanne Lee, Mathias Eick, Michel Portal en Marilyn Mazur.

Naast zijn uitvoerende werk componeert Wolfert regelmatig voor dans-, theater- en filmproducties en is hij actief als producer. Hij is hoofdvakdocent jazzpiano en ensemble aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en bij Fontys in Tilburg

Dichter Mischa Andriessen (1970) debuteerde in 2008 met Uitzien met D, waarvoor hij de C. Buddingh'-prijs ontving. In 2012 volgde de bundel Huisverraad, die werd bekroond met de J.C. Bloem-poëzieprijs. In 2014 werd hem het Charlotte Köhler Stipendium toegekend. In 2016 verscheen zijn derde bundel getiteld Dwalmgasten die in de pers lovend werd onthaald. In 2016/2017 was Andriessen een half jaar lang writer-in-residence bij het Gemeentemuseum, Den Haag. In 2019 verscheen de dichtbundel Winterlaken die werd bekroond met de Awater-prijs en genomineerd voor de Paul Snoekprijs. 

Vanaf 2020 geeft Andriessen les aan de Schrijversvakschool in Amsterdam. Voor zijn vijfde dichtbundel Het Drogsyndicaat werd de Jan Campertprijs toegekend, ook stond de bundel op de longlist van De Grote Poëzieprijs. Andriessens eerste verhalenbundel Probeer De Hemel Mijn Huis Te Maken kwam uit in 2022, een nominatie voor de J.M. Biesheuvelprijs volgde een jaar later. In 2024 verscheen zijn dichtbundel Pieta. 

Andriessen schrijft voor Trouw en Het Financiële Dagblad over beeldende kunst en muziek.